Zamanla körelmeyen özlemler,
Yaşlandığının farkına vardırtmıyor insanı.
Ama bu aynalar yokmu bana düşman,
Vuruveriyorlar insanı tam şah damarından.
iki ucu keskin bıçak,
özlem ile özlemsizlik arasında,
pare pare damlayan
gençliğimin göz yaşları !
7.11.2010 / Hamburg
Ahmet BÜYÜKYILMAZ