DOKUNMAYIN BU GÜN BANANe olur dokunmayın bu gün bana, Dokunsan gözümden dökülür yaşlar. Sitemim beni anlamayan canana. Beni anlıyor, yüreğime bastığım taşlar… Gidişinle beni baharda hazan vurdu. Takvimler sustu, zaman sanki durdu. Mutluluğumu aldı, hüzünler verdi, Zehir oldu bana, sensiz yediğim aşlar… Yine tutuştu, yüreğimde küllenen kor. Beni de benden alıp gitti o nazlı yar. Üstüme üstüme gelir soğuk duvarlar. Gece olunca yalnızlığın acısı başlar… Vuslat var mı kara gözlüm bu bayramda. Senin adın yazılıymış yarama dermanda. Aşıklar kavuşsun yazmışlar fermanda. Ferman mutlu olsun diyormuş yalnız kuşlar… Ağustos sıcağında yağdırdın başıma kar. Beni hep ağlattı, güldürmedi ki o nazlı yar. Mehmet’in başından eksilmez oldu efkar. Yıktı beni, ayrılık denen hesapsız işler… __________MEHMET ASLAN_______ _____Sarayköy-11 Kasım 2010_______ |