Hak Muhammed Ali dediğim için
Din taciri dedi bizim yobazlar
Peygambere biat ettiğim için
Ümmetçisin dedi bizim yobazlar

Ana bildim diye vatanı yurdu
Bölücü hainler fena kudurdu
Zalimin kılıcı diye uydurdu
İftiralar attı bizim yobazlar

Birlik beraberlik güzeldir dedim
Hakkın kulu diye insanı sevdım
Irkçı olanları her zaman yerdim
Sen ırkçısın dedi bizim yobazlar

Ömrümce zalime lanet okudum
Gönül tezgahımda sevgi dokudum
Her zaman mazlumun yanında oldum
Beni anlamadı bizim yobazlar

Emperyalizme hiç meyil vermedim
Sağcı solcu diye insan bölmedim
Kılıktan kılığa asla girmedim
Neyimi sevmedi bizim yobazlar

Milli değerleri baştacı ettim
Mustafa Kemal’in izinden gittim
Cehaletle ömür boyu cenk ettim
Sırrıma ermedi bizim yobazlar

Kadın erkek ayırımı yapmadım
Hurafenin batağına batmadım
Ben bilerek hiç bir kalbi kırmadım
Neyime öfkeli bizim yobazlar

Ne kibir tanıdım ne de gururu
Gıybetle incinir insan onuru
Bizim yobazların tuzu kupkuru
Uzaktan seslenir bizim yobazlar

Eminim hiç kimse savaş dilemez
Emekçinin alın teri yenilmez
Teröriste insan bile denilmez
Manayı çözmedi bizim yobazlar

Bunlar halen aynı telden çalıyor
Nesli bitmiş kelaynağı arıyor
Saçından tel yok boşa tarıyor
İyice şaşırdı bizim yobazlar

Aynaya bakmadan atıp tutarlar
Bu akılla bir gün hapı yutarlar
Bunlar yoldaşını bile satarlar
Medeni kılıklı bizim yobazlar

Ozan Güner sevmez kaypak olanı
Kıskanç münafıklar söyler yalanı
Bu asırda sökmez fitne pilanı
Çıkmaz sokaktadır bizim yobazlar

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 16.03.2008