İzmirŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Emeklilik sonucu İzmir’den ayrılış.
Gücendim sana İzmir Arkamdan yalvarmadın Boynu bükük giderken Beni hiç aramadın. Kırıldım sana İzmir Benim gibi adamı Alıp barındırmadın Verdin hemen cezamı. Sen ki modern bir şehir Türkiye’nin batısı Gözler hep seni gözler Anadolu çatısı. Moda hoşgörü sende Batılı zaten sensin Sevmeyi sevilmeyi Benden iyi bilensin. Sevemedin sen beni Bağrına basamadın Gönlümde yüksekteydin Yerlere düştü adın. Burnun çok havalarda Gözün yere bakmıyor Mevsimler mi değişti? Bakışın hiç yakmıyor. Yüreğim zaten kırık Bir de sen kırdın İzmir Sensiz şimdi Muğla’da Yaşar mıyım kimbilir? Küskünüm sana İzmir Bir üvey evlat gibi Beni başından attın Kırdın şimdi kalbimi. Mehmet Ali Çıbıklı |
Siz sordunuz mu şehrime
Gidebilir miyim diye ?
O mu gönderdi sizi ?
Yoksa ayrılmak sizin tercihiniz mi?
Benim kentim tıpkı Mevlana gibi..
Sarar bütün benlikleri
Çünkü İzmirim
Kendisine sevdalılar kenti....
Değil mi Şair....İzmir'i özlediğiniz her halinizden belli...Saygıyla..