DELİ GÖNLÜM.
Geceler uyuyamazken
Gönül çığlıklarla boğuşur durur Gökyüzü Karanlıklar İçerisinde Sanki Gönlüm Feryat Eder durur Unutmuş güneş doğmayı sanki Güneşin hazim bakışları üzerimden durur Tenim her zamanknden soğuk sanki Gönlüm feryat eder durur Sokaklar birbirinin aynı Ayaklarımı sürükler durur Yolllar karma karışıık olmuş sanki Gönlüm feryat eder durur Bakıp düşüncelere boğulurken aklım Sürükler beni durur tüm düşüncelerim yok olmuş sanki Gönlüm feryat eder durur Deli gönlüm bilmez Feryadı kime dir, nedendir, bu isyanım Bakışlarının ardındaki gizli dünya Deli gönlüm yine feryat eder durur... |