8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1558
Okunma
GİTTİN
Yar seninle böylemiydi ahtımız yar
Kim derdi ki bu günler bir gün beni bulacak
Bunca kavlin üstüne bu sonucu kim umar
Umsaydın eğer inan olmaz idin böyle tarumar
Böyle olacağını bilmedim, kim bilecek
Hiçbir şey demeden, bir söz bile bırakmadan
Ansızın çekip gittin hiç arkana bakmadan
Gözlerim ardından ağladı, ağladı her gün
Yüreğim kahrından sustu o susuş
Bu ne acayip bu ne anlamsız bir yol tutuş
Bilmiyorum bildin mi tam yoksa hiç bilmedin mi
Yaşarken yaşadıklarımızın bizim için adını
Kesin olan bir şey var: İnanmadın sen asla ikimize
Bir ben kaldım birde yaralı yürek
Düşürdün ikimizi birbirimize
Sevgimizin hatırına keşke böyle yapmasaydın
Ya kalıntılarını toparlayıp yaksaydın
Ya da takip için belirli bir iz bıraksaydın
Şimdi hem bendesin hem uzaklarda
Bu muamma yakıp kavurur benliğimi
Her soluk alışımda derim: Şimdi yine mi
Yine mi zavallı kalbim ağrıyacak
Batırdığın hançerin yarası hala sıcak
Bilmiyorum bu yara nasıl kabuk tutacak
Bilmiyorum sevdiğim sonumuz ne olacak
Şimdi ben ne yapacağım ya da ne yapabilirim
Gitsem diyorum buralardan, bende çekip gitsem
Hiç bilmediğim, asla bilinmediğim yerlere
Karışsam diyorum, karışsam daha büyük şerlere
Seni unutmanın bir yolu olmalı değil midir
Benim için yeni bir başlangıç yok
Umutlarımı taşıyan ne üveyik ne kırlangıç yok
Biliyorum artık güneşim hiç doğmayacak
Kendimi atayım desem şu dağlar yutan Çoruh’a
İnan o bile adam yerine koyup boğmayacak
İhsan POLAT 08.11.2010 İspir
5.0
100% (3)
Cevap Yaz