HAYAT ARKADAŞIM "O" DURBen aşkı, sevdayı onda öğrendim Unutmam mümkün mü ahirim odur Onunla ağlayıp, onunla güldüm ...Yaşadığım dünya, şehirim odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Hayati bölüştük, maziyi kurduk Yıllarca hal, hatırımızı sorduk Açlık, susuzluğa göğüsler gerdik ...Gelecek, geçmişim tehirim odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Bir çatı altında ömrümüz geçti İçtiğim bardaktan suyumu içti Her türlü derdini, sırrını açtı ...Mutluluk, huzurum sinirim odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Hiç belli etmedi sızıyı, derdi Aşk denen yaramı kendisi sardı Ruhuma rahatlık, serinlik verdi ...Mas mavi denizim nehirim odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Gözlerine bakınca bitiyor gam Yıllarca baş başa konuştuk akşam Bir birimizi sevdik sırılsıklam ...Kalbimdeki sevdam sihirim odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Aslan gibi iki tane koç verdi Yorulup yıkılsam bana güç verdi Hastalandım eliyle ilaç verdi ...Haç, Mekke, Medine Kahire’m odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Paylaştık kaderi aldık nasibi Hayatı bölüştük bir ekmek gibi Benim yoldaşım kalbimin sahibi ...Evimin kadını, Mahire’m odur ...Unutmam mümkün mü ahirim odur Necati KEÇELİ İZMİR |