ULU ÇINARIM....Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ŞİİRİMDE ANLATILAN ULU ÇINAR BENİM BABAMDIR..ÜÇ GÜN ÖNCE RAHATSIZLIĞI NEDENİ İLE AMELİYAT OLDU..BU GÜN KALP KRİZİ GEÇİRDİ...POZANTIDAN ADANAYA ACİL ANBULANS HELİKOPTER İLE GÖTÜRDÜK ŞUN HASTANRDE BİTKİSEL HAYATTA
CİHAZ İLE YAŞIYOR.....ÇOK ÜZ GÜNÜM ..SELAMLAR...
O bir ULUÇINAR
gölgeleri serin çınar Etrafında yanar işıklar Dalları var altı tane, Hepside aynı gövde-de Seksen iki yıl güldü, koca bir ömür sürdü.. Uluçınar insanları severdi Hep saçardı gülücükler kötülüklerden daim kaçardı Onundu serin gölgeler Onundu açan yeşil yapraklar Onun sayesinde açardı . Yeşerirdi topraklarda güzel çiçekler Tepesinde öterdi güzel kuşlar Geçerdi sıcak, soğuk kışlar ULUÇINAR neşeliydi, İnsanları neşelendirirdi Ama şimdi ULUÇINAR son günlerini yaşıyor Sevdikleri ona koşuyor Etrafı dolup taşıyor Şu günler ziyaret edeni hiç eksik olmuyor Ama yüzünde o eski gülümseme yok Uluçınarın yüzü sararmış, Kollarıda üzüntüden dermansız kalmış. Şimdi ulu çınar başını önüne eğdi Geleni gideni tanımadı Hayata tutunmaya çalışan biri oldu Gözlerini yumdu Yaratan bir mucize verdi Tekrar hayata döndü Döndü ama o güzel yüzü soldu Gözündeki işık mum gibi söndü ULUÇINAR sadece nefes alıyor Dallarını yapraklarını göremiyor Gözleri kapalı Şuru kapalı..! Yaşamdan habersiz Sessiz sedasız Uzanmış yatıyor Dalları gözyaşları akıtıyor Dualar ediyor Bir mucize bekliyor onu bize bağışla diyor Sevdikleri yalvarıyor Hiç olmazsa helallaşalım diyor Ne olur bizar daha zaman tanı Duyalım tek sözünü Ne olur bizi bırakıp gitme ULUÇINAR Sen bizim babamızsın Nasıl bizi bırakırsın Nasıl uzaklara gitmek istersin gitme, gitme dayanamam yokluğuna ey ULUÇINAR Dön yolundan hadi gel , gölgelerin serin çınar BABAM....ULUÇINARIMMMMMMMMMM M.ALİ.ÜNSALLL ADANA POAZANTI GÜNÜN SÖZÜ..İNSAN SEVDİKLERİNİ KAYBETMEYE BAŞLAYINCA DEĞERİNİ O ZAMAN ANLIYOR...M.ALİ...ÜNSAL.. |