Kapatıyorum ben bu hayatımdaki dükkânı.
Sakın sormayın neden diye.
Bir kalem kâğıt alın elinize.
Eğer var ise borcu yazın hanesine.
Borcu yok alacağı var ise değmez bırakın alacağı
Zaten kapattı bu garip hayat dükkânını.

İflas etti sanmayın sakın mı sakın acımayın haline.
Ben kapatmasam da zaten kapatacaklardı.
Benden artık yeter derken zamanda bırakmadı.
Alacaklı iken borca geçmekte olmazdı.
Hadi ben levhayı indirdim verin bir destek.
Yaparken iyiydi de sökerken neye bu köstek.
Betonarme değil diki ömrümün yapısı.
Daha ne kadar dayanırdım bilemem.
İflas etti sanmayın sakın mı sakın acımayın haline.
Kapatıyorum ben bu hayatımdaki dükkânı.

Ben kendime düşüncelerime bile yaranamadım.
Kalbimdeki sesi bir türlü susturamadım.
Dükkânı kapattım ama satmaya müşteri bulamadım.
Gönül dükkânım bir kere borçlu kaldı mı diye.
Kendime bile soramadım.
Yarın kim bilir nereye giderim. Ne yaparım.
Seyyar açamam ama bir gün bende pazarlarım.
İflas etti sanmayın sakın mı sakın acımayın.
Şimdilik kapattım ben bu hayatımdaki dükkânı.

Pazarlamaya kalkarsam hava parası isterler.
Nerede tapusu nerede borç kâğıdı derler.
Yok, alacağı vardı deseniz de kimden derler.
Kapattım bu gönül kapısını ve dükkânımı.

Gümüşten anahtarı sonsuzluğa attım.
Yarın öğlene çıkar akşama teslim ederim.
Yeni gelene sessizce yerleş derim.
Anma eski borçlarımı deşme alacaklarımı
Gönüllerde kalsın artık ne olur beni siz teselli edin.
Yakalayana aşk olsun. Kaçtı sanmayın.
Siz düşürdünüz beni bu hale unutmayın.
İflas etti sanmayın sakın mı sakın acımayın.
Şimdilik kapattım ben bu hayatımdaki dükkânı.
Mehmet ACET
*** YAŞADIĞIM DÜNYA ** Adlı kitabımda yayınlanmıştır.***