Karanlik AYDINLIK
Karanlık gelmedi, aydınlık gitti,
karanlık diye birşey yok, aydınlığı özlerim Sabahı bekleyan ay,bende seni izlerim Karanlık yutan ışık,senin yolun gözlerim Yıldızlar dökülüyor ihtişamdan habersiz sanki alem uykuda,bir ben nöbet beklerim öter birazdan kuşlar, şafağın sevincinden gün doğarken karanlık, yok olur kederinden. Yağmura doymuş toprak ,anlamazsın halimden sahraya sor sen beni,belkim bilir derdimden kavrulmuş beldelere,bulutlar acır ağlar, yaşlar tutar kaldırır,yanık tohumu yerden, kurtulur sahra ehli,o elem kederinden. ilyas.a |