Kapılarımı kapadım!
Sahte dostlara nefes aldım ve rahatladım.
Çok yorulmuşum sanırım.Artık yalnız sayılırım
Yolumu değiştirmek zorunda kaldım.
Yaşadıklarımı yaşattıklarını yok saymadan!
Diğer hatıralarımın yanına bıraktım.
Farkındalık buysa eğer; Ben kendimin farkına vardım.

Kendimden fazla değer verdiğim sözde dostları
Hem yanımda zannetmişim hem de üzülerek
Kendimi kahretmişim. Ne tuhaftır ki;
Düşünüyorum! Arkama dönüp baktığımda ne
Kaybettiğime ne de kahrettiğime artık
üzülmüyorum. Çünkü; kimseyi kırmamak ve
üzmemek adına ben gereken her şeyi yaptığımı
Biliyorum..

Şimdi kapılarımı kapadığımda!
Aklım; ne arkada bıraktıklarım da
Ne de asla şüphe bile duymadığım vicdanımda..
Kapılarımı kapadım! Çünkü gerçekten yorulmuşum sanırım.
Görmemezlikten geldiğim düzeltmelerini
Bile önemsemediğim hatalarını ve haksızlıklarını
Hep içimden affettiğim bu sözde
Dostlarım beni çok üzmüşler..Onu anladım.

Nasıl bir kırılmayla deprem yaşatmış ki bana;
Hatasını telafi edebiliyorsa ne ala..
Edemiyorsa hadi bana eyvallah!
Diyebilmeyi öğretmiş bana.
Hiç bilemezdim! Gün gelip bu kadar
Değişebileceğimi. Hiç düşünemezdim!
Dostlarımı terk edip de yalnızlığımı tercih edeceğimi.
Önceleri burkulan içim çok çabuk iyileşti!
Demek o da sevdi bu değişimi.

Ben yine aynı oturduğum bu yerde Yani!
Aynı mesafelerde; üzüntülü olduklarını hissettiren her
Bir buruk seste yanlarına koşup giderken benim şu
Kabus dolu yaşadığım günlerimde nerden
Bilebilirdim ki meğer yanımda olmamalarının
Suçu aramızdaki bu mesafelerdeymiş..
Ben yanlış biliyormuşum!
Dostlukta mesafeler mesafe değildir diye..
Onlar söylediler de öğrendim..

Anladım ki onlar için dostluk sadece kendi nefsi tatminlerinde.
Onlar anlamamış olabilirler ama asıl mesafe aslında beyinlerde.
Dostluk paylaştıkça perçinleşir. Bencillikse bitirir.
Dostluk bitse de sevgi kalır.
Çünkü dostluk iki taraflıdır sevgi ise tek taraflı da yaşanır.
Dostluk sevgi ötesi yaşanılandır. Beraber yol almaktır.
Sadece! Gülüp eğlenirken değil üzülüp ağlarken de paylaşılandır.

Yargı olmaksızın konuşabilmek gözyaşın bitene kadar
Bekleyebilmek görmediğinde özlemek
özlenilmek istediğin her vakit arayabilmek
Yalansız dertleşebilmek gel ya da git demeden
Gelip gidebilmek.. değil midir dostluk.??
Gülmeyi güldürmeyi sevdiğim için!..
Neşemi yardım etmeyi ilke edindiğimi bildikleri için!
Koşturup debelenmeme alıştıkları için!
Dinlemesini bildiğim için! Sonsuz dert dinlememi..
Kısacası ben anladım beni niye sevdiklerini!
Kapılarımı kapadım! Yormuşlar beni.

Mesut olduğum zamanlar insanları anlıyorum sanmıştım.
Onları ancak felaket içinde tanımam..

(NAPOLYON)
Ne kadar doğru söylenmiş;
__Üzüntülerin de, sıkıntıların da, sen ne kadar onlar
___için koşmuş olsan da; Senin kötü zamanlarında
____Anlıyorsun ki; Dostun yüzlerce değil!

Kapılarımı kapadım!
Artık biliyorum kimseye dost demiyeceğimi.
İstemiyorum!
Gidiyorum ben artık yokum bu dostlukda,
Ben yanlış anlamışım dostluk kavramını..


_____________Yalan dostluklar bir varmış bir yokmuş misali!_______________







NAZLIGUL...