al götür
ey hasrete giden yol
gönlümün kum taneleri yıllarca ağladığım aşk çaresiz günlerimin kederi al götür serin sularına sal memleketin çok sevdiğim çiçek çiçekten bal alan böçek güneye uçan kuş her kış yağan kar yaprağa aşık rüzgar al götür sabah ezanlarının içinden duyduğum ses kitaplara sığmayan inanç dudakla duyulmayan tad ram olduğumuz gün al götür ben adam olamam bu aşka yazık olur. |
Sevgilerimle Münir.