Hüzün Düştü Bahtıma
Hüzün ekmeğim aşım nefes aldığım hava
Yapışır yüreğime gözlerimden dökülür Yıllardır çözülmeyen kördüğüm olan dava Kök saldığı gönülden yel estikçe sökülür Kalemim isyanlarda kalbimi hiç dinlemez Bitmeyen gecelere şiirle eşlik eder Hüzün damlar ucundan dur desem de anlamaz Tan yeri ağarırken yoldaşım olur keder Gün güneşle doğuyor aydınlığa merhaba Umutlar hep parlasın değiştirsin özümü Geçip gidiyor gençlik ömrüm oluyor heba Yetmez mi kahpe felek güldür artık yüzümü Şarkılardan fal tuttum hüzün düştü bahtıma Nilüfer son umudun artık fala mı kaldı Sultanı bulamadım viran olan tahtıma Hayallerim düşlerim şimdi ummana daldı NİLÜFER SARP________1.KASIM.2010 |