...FERYATLAR
Biliyorum;
Anlamı da yok artık, haykıran acı feryatların An an doğar içimden, isyanlı kötü duygularım Gök kubbeden benim sakındığım, senin hataların Yar çekiver gururdan elini, bak sonra batarım Mevsimsiz yanarım! Çok uzak çok! Atide ışık mı, hiç yok ? Ümitlerim de yel olmuş Dalım tel tel ayrık kırılmış, yok Hayat ise delik kevgir, bomboş Ben ki, tümden içimsiz sarhoş Tüm yaşamın, çökmüş değirmenleri Dönmez çarkım, vicdansız çekmez elleri Yarınım yok Ekmeğim yok Hayallerimse, hiç yok Katıksızlığın da... Ellerim; biçare kalmış göğsümde, boş Umutsuzca beklentilerim ise zaten bon boş Çıkar da; Seyr-i âlem eylerim tütmeyen bir bacada Doğuştan kayıpları oynarsın ilk yokuşta El bağlı âmâ gözle yıkılır tek kurşunda Kala kalırsın hiçsiz biçimde tek vuruşta Neyler sahil; kendini çırpan, hoyrat bir deli çapkın o dalga olmazsa Eritebilir mi ki rüzgar, yumuşatan kul olmazsa Duygular, akarda akar Özlemimde sıcak bir sarılış da kalmazsa Bazen senin içini, bazen de beni yakar Hicranla, çaresizlikte bakar Akar Tut ki; Bir an batıverdik duygularda, coşkuyla içimizden San ki; Yağmur gibi coşup, aktık gönlümüzden Sen, sevin duygusundan anladığın kadar ki Don kalıverirsin, edepsizliğinden... (02.11.2010)AZAP... |
övgüye layık etkili bir şiir dile getirmişsin kutlarım.
işlerden dolayı pek fırsat bulamıyorum yazmaya.
sonsuz sevgi ve saygıyla kal dost yürek.