["... ah güzel Dolapdere
sokağında oynarken
hiç dönmek istemezdim eve..."



... sanki Birleşmiş Milletler mahalesi
rum’u roman’ı ermeni ve yahudisi
bir arada hepimiz
geçerdi zamanların en değerlisi...



... öfkelerimiz aynı vucut dili an be an
bize çok benzerlerdi
onlarda paskalya bizde ramazan
oruçluyken müslüman yanında yemezlerdi...



hele bir "ibiş" vardı
asıl adı kirkor iyi futbol oynardı
futbolu seven en başta da ben
herkes o’na hayrandı...



... bazan kavga bazan güle oynaya
arkadaşça yaşardık günleri doya doya
ermeni rum yahudi’lerden pek az
roman’larsa çok oynak birazcık da düzenbaz...



... bir akşamüstü kahvehanede
okeye oturmuşlar
dayımın oğlu arkadaşları ve karabet içlerinde
tartışma çıkmış aralarında
Karabet gözüne kestimiş ola
sert çıkmış dayımın oğluna
ama amcamın deli oğlu "keko sabahattin"i unutmuş
olan olmuş
karabet abi "keko sabahattin"in elinde
hamur gibi yoğrulmuş...



... koştuk babam ile
olay yerine
babam haykırdı
karabet’i bizim delilerin elinden aldı
severlerdi sayarlardı babamı
biraz da korkarlardı
o günden sonra babamın emriyle
sandöviçler karabet abiye bedavadandı...



... paskalya bayramları pek neşeli geçerdi
fırın hiç o kadar güzel kokuyla bezenmezdi
merak eder dururdum
kedi yavrusu gibi dolanıp kudururdum
soramazdım babama bilmiyorum niye
bu hamurların içine ne koyuyorlar diye...



... rengarenk yumurtalar
sanki bana hediye
doymak bilmezdi gözüm ye Eyüp ye
her tarafım kabardı
doktor Yervant iğneyle
beni zordan kurtardı...



... fırınımız devasa bir handı
kiracıları
yatakhaneleri bile vardı
dört ya da beş katlıydı
bağışlayın unuttum
o zamanlar çocuktum
elli sene evveli !...










Birkasımikibinon ed istanbul