SEN GONCA GÜLSÜN
Sen bir gonca gülsün benim yanımda
Arama canını benim,benim canımda Ay yine doğuyor senin koynunda Güneşimiz doğmadan gidelim artık Sırmalar olmuşta sacının teli Esmeye başladı sevdanın yeli Sarmadan kopacak o ince beli Sabahlar olmadan gidelim artık Bakmaya kıyamam ela gözüne Konuşsa doyamam bin bir sözüne Sevdiğini söyledi o da yüzüme Sevdiğim gidelim duramam artık İnciden dişleri kalem kaşları Dert etmen artık soğuk kışları Seyredelim seherde gecen kuşları Sevdiğim gidelim duramam artık Parmakları kalem dilleri baldan Çok sevdim ben onu yürekten candan Şimdi dolaştırıyorum damardaki kandan Sevdiğim gidelim duramam artık Mahmut Ali BULUÇ OI. 11. 20 10 |