yıkma
YIKMA
Bir hazan mevsimi yapraklar dalına küskün Ayaz yemiş gönlüm gibi benizleri solmuş Yere düşüyor sararmış cansız bedenleri Caddeler, sokaklar sarı, sarı renkler dolmuş Ürperdim birden yerinden oynadı yüreğim Çanağımdan fırladı dolu, dolu gözlerim Koştum ardıma bakmadan deli taylar gibi Ağlamaya hazır boğazım kördüğüm olmuş Gerçeğe çağırır tellal tutmuş fırtınayı Söylen kim becerebilmiş ecelden kaçmayı Cana böyle emredilmiş bedenden uçmayı Taze gülümü Mevla gülistanımdan yolmuş Sırlıses nedir hırsın, sanma hayat ebedi İki cihanda yıkılmayan bir gönül mabedi Yıkma! Gönülleri onlar Mevla’nın evleri Nice âşık var ki BEN’İ gönüllerde bulmuş SIRLISES(BİLALTEKİN) |
İki cihanda yıkılmayan bir gönül mabedi
Yıkma! Gönülleri onlar Mevla’nın evleri
Nice âşık var ki BEN’İ gönüllerde bulmuş
Yüreğiniz var ola dost şair.Kutladım selam ile