KİMSESİZLERBiz kimsesizler sokakta, tir tir titrerken, Sizler sıcak yataklarda, yana dönerken, O süslenmiş sofralarınıza çökerken, Bizi hatırlayınız, karnı tok insanlar. O köprü altı senin, şu benim, koşarız, Lükste yaşayanlar, halinize şaşarız, Bir kuru ekmek için ellere bakarız, Bizi hatırlayın, hayvan sever insanlar. Köpek mamasını ithal edip, alanlar, Doğmadık bebek hakkını gizli çalanlar, Hak huzurunda söylenen, türlü yalanlar, Bizi hatırlayın, laf ebesi insanlar. Verecek oyumuz olsaydı elimizde, Üç beş yılda bir hatırlanırdık, bizler de, Bizler deli, işe yarar akıl sizlerde, Bizi hatırlayın, palavracı insanlar. Deli der, hastaneye teslim edersiniz, Sokakta çocukları eğlendirirsiniz, O halimize kahkaha ile gülersiniz, Bizi hatırlayın, ey akıllı insanlar. Hastalansak örtünecek yorgan bulunmaz, Öksürsek, içecek ilaç verenler olmaz, Bizi sahiplenmeyen toplum, refah bulmaz, Bizi hatırlayın, üşümeyen insanlar. Biz istemedik sokaklarda sürünmeyi, Halinize şükredin, atmayın ekmeği, İmtihan etmektedir, görelim neyleyi? Bizi hatırlayın, mahşer önü insanlar. 14/01/2002 dursun yeşil |
Duyarlı yüreğinizden akıp gelen şiirinizi kutluyorum.
Sayglıarımla...