Yalın ayak yürüyen bir aşktır sevdanın kalemi
Gözlerinden sızan
Aşkın fırtınalarında vurgun düşerim
Ayaklarım ıssızlığına dolanır
Sana tutulmak isterim

Sen sessizliğin arkasından bakma
Semanı çıkar ceplerinden
Kızgınlığın kırgınlığın bu kadar işte

Tekrar ıslanırım gözlerinin yağmurlarında
Hadi sende gel
Kırgınlığını hırçınlığını bırak

Düşlerinin masumluğunu bir köşeye at
Tut ellerimi
Bana bir sen getir geri dönüşlerden

Hep son nefesimde tutkularımın bedeli
Zihnime
Gittiğimden beri epey yol aldı düşlerim
Artık sana dönmeliyim

Acıyı tazelesek de
Yüreğin buğulansın bensizliğinde

Bırak
Alsın götürsün rüzgar ıssızlığını
Karanlığın altında biz kalalım


Doya doya tadalım
Varlıgımız olmasın
Düşmeyelim şairlerin mavi mürekkepli kalemlerine



Mukayese etmesinler aşkımızın mavisini
Çizemesinler
Görmesinler gölgemizin resmini
Herkes aşkımıza şahit olmasın

Çıkalım menzilimizden
Uçsuz bucaksız armağan edelim
Vaktin vakitsiz sevişmelerini