,,*
yalnızlığım tavan yaptığında
bakışlarım donar birden bir noktadan seyrederim kendimi gece siyahını döker zamana göçük altı dünler yaşanır en derin kuytularımda bulutlara çıkarım sessizce sorgusuz ve sualsiz ya içim titrer ya da terlerim bir ömür seni görürüm gece kuşlarının kanatlarında biraz mahcup ve bir o kadar da arsızca tutunamam istesem de yükseldiğim bulutlara ıslanırken kirpiklerim solgun bir çiçek kopar yüreğimden tutuşur yanar alevlerde düşlerim düşerim bir yağmur damlası gibi kararan bulutlarımla düşerim ağır ağır yine yalnızlığın tam ortasına göçük altı yeni bir gün daha başlar içimin en derin kuytularında |