YAĞMUR
Ağzımda çiğneyip durduğum sevdam;
Bir yokuştu hayat çıkması zahmetli, Şimdi Galata’dan uçmak gibi Hezarfen Çelebi misali. Sen kendini özgür hissederken en büyük tutsaklıktı aslında Yada tek yakının kuşlarken Dünya’dan uzaklaşmaktı maksadın. Kanatların koptuğundaysa parçalanan yüreklerin kesik izleriydi gördüğün Etrafında yüzlerce yaralı ve yüreksiz ruh gezinirken Sen kendi masalına kötü karakterler ararsın, Seni aşktan uzak tutacak nedenler. Gök gürler,bir yağmur damlası düşer.. ardından bir daha... Ve sen tıpkı eski günlerdeki gibi sırılsıklam ıslanırsın. Belki de yağmurun bir cevabıydı bu kendine sorduğun soruların; "Aşk karşılıklıysa güzeldir ama sen aşkı yalnızken öğrenirsin" Galiba haklı yağmur dede... Islanmadan kurulanmayı öğrenemezsin. |