Kalanımın Tanrısı.........................(yüreğinde bütün renkleri taşıyan ’ su damlası ’ na) sen adı ben olan ülkemde geceyken çok uzak bir başka ülkede güneşi doğuran aydınlık yanım toprağıma düşen su damlası yeni tohum gözlerine sessizce sığındığım kalanımın tanrısı.. simit kokulu sabahlarda / göz yaşı susam okyanuslar esen sarı saçlarında - dingin bir buğday tarlası gibi - gözlerinde – bir soluk - yeşil bir uyku uyusam sen.. sevgi denizinde duygusal ada ben.. “ keşke “leri taşıyan adam / dudaklarında dokunamadığım kıyılara vurmasına kıyamadığım bir ucunda sen varsın diye öptüğüm deniz gözlerin gözlerime indiğinde şiir dininde yalnız sana tapınsam.. ne kadar uzaktasın ve o kadar yakın en firar edilmez yerimden vurdun beni beni bir başka iklime ve ikileme taşıdın farkında mısın bir su damlası gibi gözlerimden kayıp da – hayatimdan çıkıp da - gitme sakın yazma adımı sileceğin bir günceye aşkı bilmemektir yenik düşmek geceye.. |
Selam ve saygılarımla...