YaşayamadımBen dünyamda güneşi hiç göremedim İnsanlık doğmadan ölmüş diyemedim Seviyorum insanları bulup soramadım Bırakmadılar kaderimi yaşayamadım Geceleri uyumadım dağlardaydım Gündüzleri şehrin sokaklarındaydım İnsanlığı çok aradım bulamadım İnsanlıklı kaderimi yaşayamadım Oturup da bunlara doyasıya ağlayamadım İyiyim diyenlere hep gittim çok takıldım Tatlı tüm sözlere her zaman kandım Özdeki sözle kaderimi yaşayamadım Baharda kar düşen saçlarımı bilemedim Aynalar ışıksız kalmış saçlarımı tarayamadım Işıksızlığı aynasızlığı kimselere anlatamadım Işıklı olan ben kaderimi yaşayamadım |