atların atasıydı küheylan
soyu bozulmamış
ateş çıkarırdı adımları / daha nalı
çakılmamış
pırıl pırıl ışıldayan gözelerini camak tı aşka
rüzgara meydan okurcasına coşkun du yürek
gül gözlerinden öperim koş
hiç yorulmadan

Mavinin üzerinden yeşilin üzerinden / koş hadi
gözlerimden
mademki koşmak tır görevin koş
git sıcak masallar diyarına
dünya yalan hayat
boş

hey küheylan zaman nalınlayacak seni durma
üzerine yükler peydahlanacak
acımasız zaman vuracak
durma bir gün duracak an
koş bulunmaz dağların ardına saklan ki

üzerine kumar düşürür bu hayat / maskeler yok gerçek yüzler aşikar
omuzlarına zahmet düşmeden koş
vefasız diyarın yar ına
geleceğin arın dan koş
rahmetin hayırına
zaman buse ile öpmez ki seni

şu yorgun sabahımızı geceye yatıralım mı uyusun
kör bakılmış saatlere yemin olsun ki
ızdırap ortasında dizginlenirsin boynuna bir ilmek
koş hadi durma küheylan buralarda
eskiden olsa idi amma sen
bu poyraza yenilirsin

öyle bir an oldu ki zaman dar ağacına ilmek çekiyor
yoğrulmuş odun ekmegime düşmüş dert hamuru
koş küheylan çoş insan sureti kalmış
aslına hayret kor taburu
poyraza yenilirsin koş ....

dar ağacına dikselerde seni
koparsalarda kara geceler de başını
ruhunla yücelirsin sen
bedenin toprak
poyraz soğuk koş

yorgun sokak merhamet durağı nummara / insanlık ve öyle kal
haydi hayat bu / öp dudağından mahremiyetini saklı bıraktığın insanlığı
son defa.

HEY KARANLIK SANA GÜCÜMÜZ... YETMEZMİ SANIYORSUN.............EĞER YAŞIYORSAM YİNE SABAH OLACAK................. GÜN DÜR SENİN ÖLÜMÜN..........VE SEN KAYBOLACAKSIN.



GÖNÜL KIRMA O ALLAH’HIN MEKANIDIR. HER KULDA........HATA OLUR.... DÜNYA OKUL SONUNDA..............................