GÖNÜL BU YA...Ne zaman bir yaprak düşse dalından, Kendim gelirim aklıma.... Sayende sevgiyi tadamadan, Usul..usul tükenen hayatım gelir aklıma..... Ve, ne zaman bir gül açsa dalında, Sen gelirsin hemen aklıma. Bir kez bile koklatmadan, Çekip gidişin gelir aklıma..... Kafese tıkılmış bir kuş görsem, Ben gelirim yine aklıma... Kırılmış kanatlarımla..terkedilmişligim, Ve dinmeyen özlemim gelir aklıma.... Oysa özgürce uçan nazlı kelebegi gördügümde, Sen düşersin hayallerime, Benden esirgedigin inceligin, zerafetin... Ve anlam veremedigim hoyratlıgın gelir aklıma.... Ben yoruldum şimdi hep kara kış olmaktan, Zapdedemedigim yüreginin ardında koşmaktan, Kırılan umutlarımı onarmaktan...., Yoruldum inan.... Hani diyorumki..birde sen kış olsan,bense bahar, Sen yanıp tutuşan,bende gülüp geçsem, Ödeşiversek bir canım sevdigim, Henüz vaktimiz var iken..... SERGÜL KANDEMİR 25.10.2010 ANKARA.... Alınma sevdigim..hani etme bulma dünyası diyorlardı ya..... |
Zapdedemedigim yüreginin ardında koşmaktan,
Kırılan umutlarımı onarmaktan....,
Yoruldum inan....
Hani diyorumki..birde sen kış olsan,bense bahar,
Sen yanıp tutuşan,bende gülüp geçsem,
Ödeşiversek bir canım sevdigim,
Henüz vaktimiz var iken.....
Çok anlamlı bir şiir, finalle doruğa çıkmış..tebrik ederim...ekilen biçilmeli diyorum...sevgilerimle...