KÖZ
Ömür çukurunda düştüğüm gama,
Gönlün erse bile, özün ermiyor. Her derdine derman olurum ama, Ağlayan gözlerin izin vermiyor. Sevda türküsüdür edebim den’im, Harika türküsün, türkü sevenim, Söylenen türkünün yarısı benim, Diğer yarısını sazın vermiyor. Gönlünün çölünde düştüm ateşe, Acımaz yüreğin, bu sevdakeşe, Billur incileri döker peş peşe, Bir damla umudu gözün vermiyor. Ayrılık diyorsan, ayrılak peki, Bilmeden gidemem, sebebin ne ki? Coşkuyla severken, kaç gün önceki, Eski mutluluğu yüzün vermiyor. Seninle yaşamak, içimde derdim, Onuru gururu yoluna serdim, Gönlümü alarak, gitmek isterdim, Onda kalsın diyor, hüzün vermiyor. Sana sevdalanmak, bendeki ülkü, Ayrı yaşayamam, ölürüm bil ki. Hayalini alır, giderdim belki, İçimde küllenen közün vermiyor Mehmet Nacar |