RABBİMİN SEVDİĞİ KULU MUSUN SEN?
Tomurcuklar açtı gönül dağında
Sevda bahçesinin yolu musun sen? Mutluluklar saklı sevgi bağında Nurlanan hanenin kolu musun sen? Kâinat kurulmuş aşk mayasıyla Gönüller titriyor Hakk duasıyla Münevver beldenin ilk Ravzasıyla Misk kokan bahçenin gülü müsün sen? Elest bezmindeki bağlıyız söze Aşkla muhabbetle inilir öze Gül kokulu yerden selam var bize Muhabbet ehlinin dili misin sen? Secde vuslatında akıyor yaşlar Gözyaşları ile secdede başlar Zikirden uzak mı sanırsın kuşlar Cennet bahçesinin yeli misin sen? Nefisler öndeyse insanlık azar Unutma, kâtipler dosdoğru yazar Arınmış bedenler yanlışı bozar Hikmet dergâhının eli misin sen? Seher rüzgârları esiyor yüze Gönül ışıkları vurunca göze Rabbe kulluk ile çıkılır düze Rahmet ummanının seli misin sen? Özkanlı, sen önce nefsine seslen İlimle, irfanla, ahlâkla süslen Haramsız, tertemiz rızıkla beslen Rabbimin sevdiği kulu musun sen? 03.09.2010 |