Vuranlar Oldu
Dostluk kardeşliği yabana atıp,
Akraba ayali, bir sözle satıp, Doğrunun yanına, yalanı katıp, Bizi yerden yere vuranlar oldu. Söz vardır, derler ya, kese savaşı, Bazen emir verir, kestirir başı, Bazen tatlı iken, zehreder aşı, Tatlı aşa zehir katanlar oldu. Düşünmeden attı, lom diye lafı, Doğru yaptım sandı sonraki gafı, Anlayamaz sandı, şu bizim safı, Bir çırpıda bizi, sıkanlar oldu. Küsmedim kardeşler, bu bizim yapı, Her zaman açıktır biz de ki kapı, İçmeyi bilmedi sonra ki hapı, Gönül Kabe sini yıkanlar oldu. |
Akraba ıyali hiç tınlamadan,
Barutlu bombayı hiç kınlamadan,
Hayrın karşısına duranlar oldu.
Dediler ki sular dereye aksın.
Çeşmeye bir deli kör tıpa çaksın..
Barutlu bombayla hayratı yıksın.
Yapmadan pınarı kıranlar oldu.
Akraba ıyali satan bellidir.
Doğruya yalanı katan bellidir.
Menfaati üstün tutan bellidir.
Kendini boşuna yoranlar oldu
İşi anlamadan kanmayın sakın,
Kim yalan kim doğru söylüyor bakın.
Hem akrabayım de tavırlar takın...
Utanmadan tuzak kuranlar oldu.
Akraba ıyali satan bellidir.
Doğruya yalanı katan bellidir.
Menfaati üstün tutan bellidir.
Kendini boşuna yoranlar oldu.
Tatlı aşa zehir sıkan da sensin,
Gönül sarayını yıkan da sensin,
Bombayla dağlara çıkan da sensin.
Derede pusuya yatanlar oldu.
Senin gönül kabe bizim ki değil,
Bomba patlatmaya kim etti meyil,
Hayra hasenata bozuk bir feyil,
Münafıkla kafa saranlar oldu.