seneler önce
seneler önceydi, aşkın ateşi,
yakmıştı sinemi, hem pare,pare, gözlerim görmedi ayı güneşi, uzandım dallara yar,yare,yare. susamıştım kontum hemen pınara, bekledim saatlerce gelen yollara, bakmadım, dünyada paraya pula, yaktı ciğerimi aşkın ateşi. şimdi o ateşdir tütüp duran, beni senelere geri götüren, gönlümü bülbüle figan ettiren, kör etti gözümü aşkın güneşi. şimdi sızlıyor, yüreğim içinden, fırsatlar uçtu gitti elimden, böyle yaşamak beter ölümden, yıktı beni aşkın endişesi. yar sevmenin yoktur bize yararı, dostlar hakir görür,bu yaşta bizleri, ağlasan doldurmaz,sel denizleri, soldu döküldü aşkın gülleri idris koşaca istanbul |