Nar Taşından!
Nar çiçekleridir,can çiçekleridir
Çocuklar annelerinin Doğarlar tomurcuk dudaklar Çiçeklenirler gün be gün Kelebek dokunuşlarıyla koklar Anneler... Büyürler genler ağır basar İklimler gibi değişiverirler Donarsın Sibirya soğukarında Gözlerin üşür,kalbin sızlar Ben mi büyüttüm Ben mi sevdim Ben mi uykularımı unutttum Çocuklarımız büyümüşlerdi,varolmuşlardı Kendi kendilerine Filezof olursun hayatın kitabında Ah bu yaşadıklarım masal dı masal Der anneler Sırtına yüklediği heybesinde Yılları taşır ağır ağır Üşüyordur ruhu Seyyah olur kaleminle Yirmidokuz harf çocuklarıdır artık Soğuk iklimlerden sonra Yüreği sızlar kar çiçekleri gibi Sevgisi asla paslanmaz annelerin Hep sever hep sevecektir Nar bahçelerinde gezer durur Kızıl nar goncalarına baka baka Ve bir gün Uzak ülkede yaşayan arkadaşından Nar taşından kolye alır Öyle sevmiştir ki ; Nar taneleri boynunda Tenine değdikçe Çocuklarının seslerini tek tek duyar! Oya Gedik Galata kulesi/2005 |