...HEYHAT HAYAT!Anlaşılmazlıktır kör çukur, bütünlüğü olmayan aşkın Beni niçinler de, nefessizce üryan biçimde neden ki bıraktın? Heyhat ki hayat! Tek boğmak mıdır ki insanı? Sadece, senin bir tek kuralın Bana lütfedip verdiğin yaşam, bataktan da daha batak Çokça da, bayat Çekememezlik içinde, niçin gönlümü naçar bırakırsın? Heyhat! Hayat. Duygular; kuru yaprak gibi, tek tek düşüyor üstümden Tümden vücudum felçte, boşlukta kımıldayamıyor ki yürek Gönlüm de niçin, ürkek Hissedemiyorum, İçimde kaynayan da ne ola ki? Kan kusturup, cehennemsi hicranları da akıttın yüreğimden Ben sana daha ne diyebilirim ki? Düşürdün kodun beni, dik eğimlerinden Kaypak. Tanınmaz, bir hayalet iskeleti gibiyim Bir kez dahi beni de, kimselere hoş anlatmadın ki Sevineyim Dudaklarımın titrekliğini, çöktürdün de durdun üstüme ki Delireyim mi? Sancısıdır bu sevin özlemi, közde yanar da durur aşka Bağrımda ki, yangının çabası da nedense bir başka Sıyrılıp da gelsen, damla damlaca düşüversen gönlüme keşke? Hiç olmazsa, bir kez defacık da olsa Neşeyle bir baksan ki de, ne olur meşke? Zül de bıraktığın benim hakkımdır, yaşamda ki Allah’ımın verdiği benliğimi de, alamazsın ya? Gönlüm; öyle bir Allah’a şükürlerle dopdolu ki Vız gelir tırıs gidersin, erişemezsin bu gönlüme ya! Neyleyim ki seni? Sen değil misin ki? Bana; çifte telli yerine, oynatın hayatım da sefilleri Heyhat ki! Heyhat hayat! Yarı yollar da, kör topal mı kaldım? Yoksa günsüz, atisiz, yâr’siz , ortalarda mı bırakıldım? İçim de;öyle bir hoş, öyle bir imanla dolu ki! Allah’ımın, tüm şevkimle yolundayım ya! Benim elimden Kelimeyi şahadetimi de, alamazsın ya!… (21.10.2010)AZAP… |
okumaktan keyif aldım...
sevgiyle selamlar değerli dost.