HÜZÜN
HÜZÜN
Ne sandığım gibi geçtin nede gördüğümden temizdin Sadece hayallerin puslu rüyalarında göründün Bana hep uzaktan baktın oysa ben hep yakınlarında dolaştım Şimdi son oyun son ağlamalarım ve ilk bitişlerim Saramadığım ve sarmak istediğim bir çok şeyin ardında saklı Sen gökyüzü gece yıldızlı gündüz güneşli Her nedense bir beni ısıtamadın dünyaya Ben her gün aynı hüzünle uyandım aynı acıyla uyudum Bir bana acımadın bir beni anlamadın Yalanların satır aralarına sıkıştığı oyunlardaydın Ben seni hep sadeliğince sevdim ve sakladım Şimdi kendin gibi bir dünya yarattın Her gece oluşunda bende gece oldum Her gündüz oluşunda ben yine geceydim Beklediğim hiçbir şeyin gelmediği gibi Gündüzlerinde gelmedi benim şehrime Yağmurlarda ıslanmaktan yorgun düşen bedenim Uykularla küs olan gözlerim her şeyim Bittiğim gün mutlu olacak o kadar şey var ki İsimlerini beynime mıhladım sakladım Bir anlam bir soru ve cevabı olmalı Saklı kalan her şeyin ardından gelen birkaç cevap Olsa da olmasa da ben biliyorum içimdeki kini Hayatı sevsem de sevmesem de gelmeyecek ki gidenler geri Hidayet DEMİR 10.08.2009 Pazartesi |