PAPATYA
Yaz boyunca salındı
Bir kaya dibinde Güzelim papatya Dayandı sıcağa Dayandı rüzgara Yaşadı mutluluğu Yanın da kardeşleri ile Günün sıcağına katlandı Düşleyerek geceyi yıldızları Esen tatlı meltemi Mehtap can dostu oldu Yıldızlar sevgilileri Nasılda göz kırparak Bakıyorlar gökyüzünden Onları seyretmekse Ayrı güzeldi Gecenin gizeminde Mutlu yaşadı papatyacık Nerden bilsin ki Gelen hazandı soğudu hava Bir gün yağdı yağmur Islan dı güzelim papatya Şaşkındı neler oluyordu Hani güneş niye görünmedi Geceyi bekledi mehtabı Yıldızları özledi Ama karanlıktı gece Ne mehtap ne yıldızlar Nereye kayboldular Umutsuz bekleyiş Titretti içini Sabah oldu mu anlamadı bile Yoktu güneş ortalarda Rüzgar esti serince Dolandı papatyanın etrafında Ne oldu ne bu halin Solgun görünüyorsun Gülümse ne olur gülümse Gülecek hali yok tu ki Zavallı bütün gün ve gece Islanmıştı yağmurdan Rüzgara cevap veremedi Gözünden bir damla yaş Düşüverdi usulca Ağlıyor musun neden Yok ki sevdiklerim Güneşim ayım yıldızlarım Artık nasıl mutlu yaşarım Yitirme umudunu Açılır bakarsın hava Kavuşursun tüm sevdiklerine Ama gelen kış bil bunu Soldurur bir gün seni Dalarsın derin uykuya Uyursun bahara kadar AYŞE KARAN |
yüreğinize sağlık
selam ve sevgimle