Aşkın izlerini sessiz hayatıma kelebek kanadında konuverdi izinsiz...




Onbir kasım bir kış günüydü
Gönlüme konan
Sevdanın adı
Bir bakıştı beni yürekten vuran
Bir tebessümdü
Uzaklardan gözleri içimde parlayan
Sevdanın adıydı boğamıza taht kuran
Adın bir kıvılcım
Ateş kor beni yakan
Biriciğim derken hasretin içimde kaynayan


Oysa korkarak çıkmıştı dudağımdan ilk kelimeler

Ayrılmaz bir parçam olmuştu
Artık saniyeler dakikalar

İlk buluşma anında kalp atışlarım başka atıyordu
Kapıdan girişinle aklım kalbimle savaşıyordu
Koştu yüreğim adımlarımdan önce gönül ikizine

Sarıldı ellerimiz yılların özlemine
Mutluluk kol kanat gerdi ikimizin yüreğine
Koluma girişinle gurur katmıştı sahiplenişin

Yanağıma konan ilk buse
Götürdü yüreğimdeki sevdayı senin yüreğine
İlk bakış hasretin koynuna saklanan ilk hayecan
Dökülsede kahvelerimiz hayecanlanan ellerimizden
Yanan tek yüreklerimizdi sadece
Gözlerinde kayboluşum derinden sarsıyordu ayrılık vaktine yaklaştıkca

........


Ayrılık vakti gelmişti
Ellerimiz yüreğimize kitlenmiş gözlerimiz buğulu
Yağmurla ağlıyordu için için
Zordu artık yazılan sevdanın geçemeyen zamansızlığı

Zincirlerinde sayılacaktı gün gün

İşte sadece sen vardın
Rüyalarımda sen
Nefesimde nefes
Sen seninle yaşayan tutsak yüreğimle ben

Kavuşmaya arifeler karıştı bayramsız sabahların özlemiyle

Artık bekliyorum yine yine gelsen....
Öksüz kollarıma özlemlerinle koşarak sen, sen...



15/10/2010
Aziz SOYLU -Sakarya