ÇOCUĞUN SABAH KORKUSU!Karanlığı geniş, gecesi uzun Tutunduğu düş dağılıyor avuçlarında Bir bir azaltıyor kentin sokaklarını. İçi burkuluyor, parkta yalnız bir çiçek Sarılıyor yastığın küskün yüzüne. Umut ona gördüğü her kuş Aşk dolduruyor hayatın boşluğuna. Dağları buluşturuyor bir bir Çocukluğunda korkutan geceler Aldatan güzel rüya Yatağında ıslak bir sabah Odada annenin acıtan sesi. Karşı pencerede kadın, yanında çocuk Üşüten bir ağlama, eğilse yüzü geceye F/atma diyecek. Fatma Aras/2010 Eliz Dergisi 2010 Ağustos |