Koptu zaman ipliği, yoksun diye yanımda,
Saatimden akrebi, yelkovanı aldırdım.
Hicranın alev alev dolaşırken kanımda,
Yoldum bütün gülleri, bülbülleri öldürdüm.

Resimlerin yan yana dizilirken masama,
Her resimden bakışın imza atar yasıma.
Hasretinin zindanı taht kurmuşken usuma,
Geleceğin yollardan engelleri kaldırdım.

Hayalimden kaçıyor, giriyorsun düşüme,
Son ateşli busenle çorap ördün başıma,
Damga vurdu hasretin gözlerime kaşıma,
Yüzümdeki mezara hüzünleri doldurdum.

Bende kaldı kalbinin kırılan her parçası,
Süpürmedi zamanın o devleşen fırçası,
Hala seni gösterir sarayımın sırçası,
Sorma garip halimi, kargaları güldürdüm.

Ufkumu baştanbaşa donatan sıradağın,
Çökmesine sebeptir kırdığın her bardağın.
Üşüyen yüreğimi sarmalayan kundağın,
İçindeki kalbimi hüzünlere daldırdım.

Mehmet Nacar