BEDENİN İSYANI
Acı ile dizginledim ruhumu
Kalbimi soğuk bir rüzgârda yitirdim Bedenim sonbahar yağmuruyla tazeledim Sarsılıyordum yok olmak korkusuyla Bir kurşun soğukluğu gibiydin içimde Ne hissedebiliyorum ne duyuyordum Körlenmişti bedenim gecenin sezsizliğinde Ağlıyordum yalnızlığım beni dinliyordu Sonsuzlukta kaybolmuş umutlarıma koşuyordum Gözlerim görmüyor dizlerim tutmuyordu Sadece hislerimle ilerliyordum sonsuzluğa Bir uçurum kenarında son buldu bütün gerçeklerim. |