KEVSERİ GÖLSÜN

Bu gece tenimde bir korku vardı
Sanki bedenimde tuzaklar nârdı
Hayalin hanemde, hasretin sardı.

Huzurun yelinde, saçların gülsün
Ummanın dilinde, Kevser-i gölsün.

Selam ediyordun, sesini duydum
Nasılsın diyordun? Sözünle doydum
Sonra gidiyordun; sensizim, buy’dum.

Güzellik kilinde, alevden külsün
Ummanın diline, Kevser-i gölsün.

Yanıbaşımdaydın, iki laf ettik
Gönül aşımdaydın, eskiye gittik
Yürek yaşımdaydın, n’oldu da yittik?

Karanfil elinde, sessiz bülbülsün
Ummanın dilinde, Kevser-i gölsün.

Ocak şen tüter mi? Köz karılalım
Bu böyle gider mi? Az durulalım
Yalnızlık kader mi? Gel sarılalım.

Sen Cennet İlinde, nur-u sümbülsün
Ummanın dilinde, Kevser-i gölsün.

Kadir Durak
(lebiderya)

Eser Yazar Adına Tescillidir
Kaynak Gösterilmeden Yayınlanamaz.