4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1954
Okunma

Ben şair değilim, ustalara bıraktım onu,
Benim duygularım az gelir yazmaya yaşamı,
Paylaşmaktan, kabullenmekten korkuyorum belki de yüreğimi,
Ustası bilir işin ilmini, ben hiç denemedim ki,
Kelimeler çocukların oyuncakları kadar değerli,
Oynar elbette istediği gibi, kıymetini bilenleri,
Benim renklerle oynadığım gibi, resmederler her bir harfini,
Benim oynamamla başlar sonra değişir kaderleri,
Saflığın timsali beyaz defterleri,
İnci dokur ele aldıkça kalemleri,
Bunun için doludur yürekleri,
Benim gibi resmederler tüm sevgileri,
Boyadır sanki palet üzerinde, şekillenir tuval yüzeyinde.
Şiirdir, aşkla söylenen şarkılar gibi,
Gider ruhumun en derinliklerine.
Günümü aydınlatan, ay gibi, güneş gibi.
R.Bülent TATAR-02.10.2009/ÇORUM
5.0
100% (2)