Bu Şiir Sadece İhanete Uğramış Bir İnsanın İhaneti Bile Göze Almayan Bir İnsanın düşünceleri ....

Sensizlik başa bela sensizlikten korkuyorum anlatamam
Sensizlik yalan senin yokluğundan korkuyorum beni bir köşeye koymandan
Sana bu kadar alışmışken seni bu kadar severken iyi olamam biliyorum
Hiç bir şeyin anlamı yok senden sonra hiçbir çiçeğin kokusu hiçbir ekmeğin tadı

Seni öylesine çok seviyorum ki ölesine çok seviyorum
Bende kalman için ne yapayım bilmiyorum ama sensizlikten korkuyorum
Sana sarılmayı özledim sesini yüzünü gülüşünü hatta ve hatta bana kızmanı
Sensizlik başa bela sensizlikten korkuyorum

Anlatamam kaç gün kaç gece sensiz kabuslarla uyandığımı
Sensiz hiç bir şeyin tadının olmadığını söyleyemem
Senin gözlerine baktığımda içimde kopan fırtınaları anlatamam
Sensizlik başa bela sensizlik ah sensizlik bitiriyor beni

Kimin elini tutsam sen kimin gözüne baksam sen
Kimin sesini duysam sen sensizlik ah sensizlik
Yaramaz bir çocuktum hiçbir zaman yarayan bir şey yapmadım
Şimdi seni sevdim buda bana yaramadı yaramazdım ya hani

Senle geçen bir günü bana bir ömür olarak sunsalar bakmazdım inan
Sensizlik ah kurşun yarası kalp ağrısı sensizlik
Ne bir duyguyu anlamak ne biriyle konuşmak sana kilitlenmek
Bu kadar acı olmamalı hayır,hayır bu kadar acı olmamalı sensizlik

Ne kendimi alıştıra bildim gidişine nede seni unutabildim ilk günkü gibi
Acımadım sen varken kendime acımadım yollara geldim
Şimdi ne olursa olsun sensizlik acı hem de çok acı sensizlik
Sensizlik başa bela ah deliresi çıldırası yıkılası sensizlik

Senin ellerini tutmak sorma anlatamam senin gözlerine bakmak bakma söyleyemem
Başıma bela senin sevdan hep yalan hep yalan
Gözlerim dudaklarım bakışlarım ağlayışlarım hepsi birer yalan
Doğru olan sensizlik sensizlikten korkuyorum


Hidayet DEMİR

28.07.2009