Esiri olmuşum yalanın,
Hayatın içinde kaybolmuş, hapsolmuşum,
Çıkmaz bir yola girmişim sanki sessizliğin adı olan!
Ne imdat sesi,
Nede bir kurtuluş haberi…
Gönlümün konduğu bir gül,
Ve hayatın içindeki yalan bir sevgi.
Çıkmaz bir yola girmişim sanki !
Hüzünün adı olmuş güller
Ve acının simgesi olmuş dikenler.
Hepsi birer sebepler…
Hayatın içinde kaybolmuş, hapsolmuşum sanki!
Bardağın içindeki suya benzerim akan göz yaşlarımda
Damla damla hepsi birer sebepler.
Haykırış desen boş
Mutluluk desen hayat boş.
Hayatın içinde kaybolmuş, hapsolmuşum sanki!
Yalnızlık kaderim,
Acı derdim,
Mutluluk ise en büyük hayalim…
Yok benim başka bir yaşama nedenim!
Hayatın adı olan boşluğun içinde bedenim!
Çığlıklarım, haykırışlarım ve ağlayışlarım…
İşte hepsi göz yaşlarım
Damla damla akan…
Yazdığım şiirlerin adı,
Kalemimden damlayan mürekkep damlaları.
Hayatın içinde kaybolmuş, hapsolmuş
Çıkmaz bir yola girmişim sanki!