Şiir ve Bozlak
burası
Anadolu’nun tam ortası bir bozkır kasabası ders hayat bilgisi : yazları kurak ve sıcak kışları soğuk ve ayaz kar kaplar toprağı toprak bembeyaz bir step çorağıdır zar-zor yaşar üstünde ağaç dal çiçek ve börtü ve böcek kuru ot yığınları tarlada öbek öbek yol boyunca çakır dikeni yırtar kanatır gelip geçeni kara kılçık sarar bir de ayrık otu kekremsi tadıyla dikenli yaban dudu orakta kara arpa eller çizik diller yara güneş soluğu kasketler kara ayağında gön çarık dudağı kanlı yarık gün yanığı esmer teni yüzü acıya kavruk saçları poyraza savruk burda yaşarım ben bir umutla bozlakça ne varsa buralarda Anadolu’nun ortasında bir bozkır kasabasında bozlak söylemekten başka bir işe yarar mı insan sizin oralar masmavi sizin deniz yani Akdeniz oralarda insan güzeli yaşar tazedir insan tazedir bed-beniz portakal bahçeleri palmiye ağaçları zakkum gülleri ne yakar yüreği ne de kanatır elleri güneş deniz kum kıyı boyunca süs ne dalgın olmak var orda ne de küs yemyeşil bir örtü maki ve orman çekmiş üstüne bir yeşil yorgan püfür püfür keyif oh bee !.. cana can kurban neler olmaz ki Akdeniz kıyısında bir sahil kasabasında neler yapılmaz nasıl yaşanmaz ki sizin oralarda denizin mavi kıyısında şiir yazmaktan başka bir işe yarar mı insan ? bu sorum salt meraktandır ! demem o ki; sen şiir kal orada ben bozlak burada dolaşsın sesimiz tüm Anadolu’da Muzaffer Yıldırım |