Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var
meyveleri yok, yaprakları donar
gövdesinde sevda, dalında suç var şaşarsa yolu yaralı kuş konar Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var dağ rüzgarlarının yeri uğrağı savrulur dört yana sarı yaprağı keder ile hüznün kalkmaz durağı Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var baharları gitmiş sesi boğuktur ayrılıklar değmiş eli soğuktur gölgesi bile az içi oyuktur Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var yok ya kursa tekli hayaller kurar sorarsa halini bir bulut sorar gözleri ufukta birini arar Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var meyveleri yok, yaprakları donar gövdesinde sevda, dalında suç var şaşarsa yolu yaralı kuş konar Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var |