Hasrettir o sevince
Neden, bitmez bu gece,
Hava da çok soğuk, Denmezdi bu bir çocuk, Dayanmaz,dayanamaz, Bu soğuk geceye. Ana ağlar,sımsıkı sarılmış, Sabret der,evlilikte yanılmış, Dayanacak gücü kalmamış, Kucağında, bir çocuk Bekler sabahı soğuk gecede. Çocuk hala titrer, Ana kucağına rağmen, Etrafta korkutucu gölgeler, Şeytan olur,cin olur, Edilen dualara rağmen. Ve okunur ezan, Horozlar öter diğer taraftan, Gün ışır,yalvarır ana, Elleri havada,gözlerinde yaş, Tanrım, şükürler olsun sana. Bir kötü gece daha biter, Ama vardır,daha başkası, Hem de beterin beteri beter, Belki akşama,belki az sonra, Dayanamaz dayağa anası. Yalvarır ana çocuk birlikte, Ana der,sabır ver bana, Çocuk der,para ver babama, Zenginlik ver fakir kuluna, Atmasın dayak,boyuna. Ve nihayet,son olur o gece, Gölgeler şeytandır korkutur, Hava soğuktur, gece uzundur, Güneş de doğsa,aydınlık da, Çocuk, hep hasrettir sevince. |