,dünya
her kusuru sana yıkar gideriz,
her pisliği sana yapar sileriz, bazen sana küser erken gideriz, yine bize yaranamaz bu dünya, sende mekantutar sende güç kazanırız, sende barınır sana gönül bağlarız, sende sevinir,sende ağlarız, yine yaranamaz bu dünya. öfkemizi,kinimizi kusarız, en mutlu günü sende yaşarız, sende emekleyip,sende koşarız, yine bize yaranamaz bu dünya. lale gülü sende görüp tanıdık, sende edep,sende hayayı bulduk, seni bitmeyen mekanlar sandık, bizi bir kenara ittin be dünya. onun için sana yalan demişler, onun için seni bol,bol yemişler, seni aldatana,arif demişler, hiç kimseyi bağrına bastığın olmamış. aşıklara,cefa çektirirmişsin, zalimlere zülüm ektirmişsin, yetimlere gözyaşı döktürürmüşsün, onun için sana fani demişler. bende senden bir dostluk görmedim, ne mutluluk nede saadet sürmedim, ne bahçede gül ne goncayı dermedim, bende sana küskün olup,giderim. idris koşaca |