Zihnim uyanık, ağırlaştı gözkapaklarım
Bir türlü uykuya yenik düşmedi bedenim
Yüreğim de sesler doluyor kulaklarıma...

Uzaklardan çok derinlerden çağrı sesleri
Sardı benliğimi, adımı söyleyen his rüzgarı
Yüreğimde lavlı yangın
Damarlarıma saplandı sesin
Dudaklarımın arasından döküldü
İçimi çizik çizik eden adın…

Eylül’ lün uçuşan sarı yapraklarının yası
Sardı bedenimi..

Kör bıçağın sancısı beynime saplandı
Yumruğumu sıktım, sıktım
Dişlerim kenetlendi,
Avurtlarım çöktü,
Şakaklarıma hücum etti dayanılmaz ağrı...

Kirpiklerime bürüdü hüzün yağmurları
İliklerime kadar ürperdi ruhum…

Kederin altında ezilen anılar
Sıralandılar bembeyaz kalemimin huzurunda...

Sordu hüzün, sordu aşkın kırmızısı
Masmavi denizimin körfezinde yitik beyaz yelkenliği….

Dilim lal, ufuklara daldı gözlerim
Daldı kaldı yokluğunun karanlık bulutların ardına...

Derken bir balıkçı çekiyordu ağlarını
Gözlerim kenetlendi ağa takılan ürkek balıklara
Yüreğim de ürkekti...

Nefesim ensemde rüzgarın sesine tutulu
Demir aldı ruhum limandan
Kükremiş beyaz köpükleri yara yara
Örselenmiş gönlüme takıldı meltem
Sonsuzluk okyanusuna doğru…

Ah! Yarim;
Hangi renk menekşeme sığınacak bu sevdam?
Hangi denizde bulacaksın beni?
Ya da alabora olmuş ruhumu
Okyanusun derinliklerinde mi?
Terk edeceksin kara sevdamı….

Ah! Ah! İnatçı deli gönlüm!
Ufuklara dalar arar oldu seni
sorar oldu...
Masmavi denizimin körfezinde yitik beyaz yelkenliği….