Âtıf hocama“Rahman “beyan etmiş “ölüm hak” âyân Düş dediğin ne ki? ne sanır duyan Düş’te gör,bak ta gör,nedir hak olan? “Rahman’a dönde gör haklı haksızı Yalan’ı,gerçeği, ve riya’sızı Dil’in lal, elin lal, nerde zül celal? Kulak lal,gözün lal, her birisi lal “Marko paşa idin,hepisi maval! Nam’dâr idin,serdâr idin,kâr’daydın Bilirmiydin? fâni’ydin ziyân’daydın “Şâfi” idin,” nâfi “ idin,lâf idin “Âtıf” idin,” akif” idin,”has idin Manevi diyarlardan ırâk idin “Mâlum oldu” benim gibi abdal’a “Haklıymışsın” dedin! göçtün budala! Her kıssa’da hisse vardır,alana Hayat “kıssa”, “ölüm” hisse bilene “Abdal” sanma! kendin sakın dünyanda! Nice can’lar zan’larıyla göç’tüler Abdal’llıktan,aptal’lığa düştü’ler |