ÜZGÜN TOPRAKLARIN ÇOCUKLARI
Eskiden bezdi bebekler,
Oyun için ağaca tırmanılırdı, Soba yakılır,merdiven çıkılırdı. Hür ve özgürdü, Üzgün toprakların çocukları. Çocukça sevgi,büyük aşk sayılırdı, Ayıp denir, geriden el sallanırdı, Mendil oyalanır,süslü mektup verilirdi. Gerçek aşkı yaşardı, Üzgün toprakların çocukları. Kendini tanıyamadan arzulananlar, Arzulanıp da uzakta kalanlar, Karalama defterine atılan imzalar. Yaşanan hayattı, Üzgün toprakların çocukları. Büyükler egemendi o zaman, Kısır döngülere muhatap çocuklar, Büyükçe kurulan sofralar. Mavi duyguların bulutu, Üzgün toprakların çocukları. ================================AR==========================6 |
Ayıp denir geriden el sallanırdı,
Mendil oyalanır,Süslü mektup verilirdi,
Gerçek aşkı yaşardı,
Üzgün toprakların çocukları.
tebrikler Mehmet bey özlenen herşeyin daha saf olduğu o günleri anımsattınız yüreğinize sağlık.....