KaderimDoğarken bir kere ağladım dertlerime Güzeldi özlem vardı akmazdı içime Gelmeyin peşimden diyemedim kimseye Çektiklerim benim kaderim kime ne Hep umut ile uyandım baktım içime Dolmuş sevgi insanlık yüreğime Mutluluk veriyor küçücük bedenime Yaşadıklarım benim kaderim kime ne Yaşım gelince on ikiye Bakıyorlardı maviş gözlerime Gurbet yolu gözüktü dizlerime Bu yol benim kaderim kime ne Bir şehre vardık bindim kara trene Mutluydum uyku gelmez gözlerime Kavuşmalıyım insan özlemine Kara tren benim kaderim kime ne Üç günlük yol uykusuz geçince Ankara da dertler beni secince Küçük bedenim birden büyüyünce Dertler benim kaderim kime ne Anam derken anam olmayınca Baba gördükçe ben hiç görmeyince Sokaklar mekânım olunca Öksüzlük benim kaderim kime ne İnsanım hep hasretim özlemine Işık olmadım dünya gözlerime Kötülüğü koymadım ben kalbime Işıksız benim kaderim kime ne İnsanım ya karşılığı kötüleme Sözüm var benim yaratanıma Dünya sizin olsun üzerime iteleme Sözüm benim kaderim kime ne |