AĞAÇ'LA SÖYLEŞİ...
Güçlü değilim
O kadar da dostum Rüzgarın soluğunda Titreşirken yaprağım Belki kırılmaz ama Tutunacak yer arar Sallanır dallarım Umutsuzca.. Bilsen, Ne umarsız sevdalar Ne coşkular, tutkular Anılar gizli kabuklarımda. Güneş’i göremese de dallarım Akşamın ayazıyla Bir hicazkar makamda salınırken Yemyeşil ağıtlar yapraklarımdan Savrulur Umutsuzca karanlıklara. Kuruyan Gövdem değil Sadece zaman. Bahar dallarına Çiçekler açtırabilir miyim Kurusam. Köklerim Beslendikçe topraktan Keskin mi keskin Bir baltayla da kanasam Fail-i mechul ateşlere de yansam Asla vazgeçmem Ağaç olmaktan.. H Hikmet Esen |